شعری زیبا و دلنشین دربارهی قطع بیرویهی درختان و آسیب به محیط زیست است که از زبان درخت و تبر بیان شده است.
درخت:
من که تو دشت و جنگل
تو بیشهزار و باغم
با سایهی قشنگم
چتر روزای داغم
خونهی کرم و مورچه
آپارتمان زاغم
پارکپرندهها و
مدرسهی کلاغم
پس چرا خیلی وقتا
تبر میاد سراغم؟